பூராயம்

"கப்டன் வாமகாந்த்" என்ற தென்தமிழீழப் போராளிக் கலைஞனின் கவிதைகள் "வீழுமுன் சில வரிகள்" என்ற தொகுப்பாக வெளிவந்துள்ளது. காலொன்றைச் சமர்க்களத்தில் இழந்தாலும் அயராது பணிசெய்த வீரன். வன்னியிலிருந்து சொந்த ஊருக்குத் திரும்பி சிலகாலமே ஆன நிலையில் மட்டக்களப்பில் பண்ணையொன்றில் தோழர்களுடன் இருந்போது எதிரிகளால் கொல்லப்பட்டவர்.
**********************************
வீழுமுன் சிலவரி..

என் கால்கள் வலியன.
நான்
வாழ்வையிழக்கலாம்.
என் பாதம் பதித்த சுவடுகள்
இந்த மண்ணில் நிலைக்கும்.

நாளைய தூண்களில்
நல்வழிகாட்டலாய்....
என் பாதம் பதித்த சுவடுகள்
தேசத்தின் நிலையாக
தீ சுமந்து நிற்கும்
புதியவேதமாய்.
புழுதி சுமந்த காற்றில்
மூச்சுக் கலந்துபோக
வலிய என் பாதங்களாக
முளைத்த இனமொன்று
முட்டி மோதியெழுந்து
தடையாக எழும்
கரங்களைத் தகர்க்கும்.
***
வாமகாந்தன், சமர்க்களமொன்றில் தனது காலை இழந்தவரென்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
****************

மனிதப்புதையல்கள்

அகழ்ந்தெடுக்கப்பட்டதாய்
செய்திகள் வரும்.
இவள்
என்றும்போலவே
கதறிப் புலம்புவாள்.
ஒட்டிய வயிறு கொண்ட
குழந்தைகள் தடுமாறும்.

நகர்க்கிணற்றில்,
தெருப்புதரில்,
மலக்குழியிலென
மனிதக் கூடுகள்
மீளும் போதெல்லாம்
இவள் ஓடுவாள்.

அடையாளம் இருக்காது
அவளவன் தானென
இனங்காடட
எதைக் காண்பிப்பாள்?
நாளையும்
இதயத்தில் இடியிறங்க
செய்திகள் வரும்.
அதிலும் இவள் துணைவன்
இல்லாதிருக்கலாம்.
********************
இதை வாசித்தபோது, கிளிநொச்சி நகரம் புலிகளால் மீட்கப்பட்டபின் நாளாந்தம் அங்கிங்கென்று கண்டுபிடிக்கப்படும் மனித எலும்புக்கூடுகளை அடையாளம் காணவெனக் காத்திருந்தவர்களைத்தான் ஞாபகம் வந்தது. நூற்றுக்குமதிகமான பொதுமக்கள் கிளிநொச்சி இராணுவத்தினரால் காணாமற்போகச் செய்யப்பட்டரென்பதும் அவர்களிற் பெருமளவானோரின் எலும்புக்கூடும் பின் மலசல கூடங்களிலிருந்து கண்டெடுக்கப்பட்டனவென்பதும் அனுபவங்கள்.


தமிழ்ப்பதிவுகள்

Labels: ஈழ இலக்கியம், கவிதை

நோர்வேயைச் சேர்ந்த Kristian Stokke (Department of Sociology and Human Geography, University of Oslo) என்பவர் விடுதலைப்புலிகள் பற்றியும் அவர்களின் நிர்வாகம் பற்றியும் கட்டுரையொன்று எழுதியுள்ளார்.

Building the Tamil Eelam State:
Emerging State Institutions and Forms of Governance in LTTE-controlled Areas in Sri Lanka

Sometimes when I have felt a little depressed I would go to Parliament to sit in the public gallery and look down at all those ‘terrorists’ now occupying the government benches. It is something to lift the heaviest heart to behold those who were regarded by the previous apartheid government as the most dangerous terrorists, and who now, in the new democratic dispensation, are the Hon. Minister of this or that. I would recall that some of them were fellow marchers in rallies against the awfulness of partheid, and with some we were targets for teargassing, and now here they are, members of a democratically elected National Assembly. (Tutu 2000: vii)


The quote from the South African Archbishop Emeritus Desmond Tutu points to the discursive contestation over nationalist struggles – where a militant movement may be alternatively described as ‘freedom fighters’ or ‘terrorists’ – but also to the political transformation of such movements during transitions to peace and democracy. Although Tutu’s statement refers specifically to the transformation of the African National Congress during South Africa’s transition to liberal democracy, his observations resonate with the politics of naming and transforming the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE) in Sri Lanka. Thus, Nadarajah and Sriskandarajah (2005) show that the language of terrorism has been used to deny LTTE international legitimacy and thereby undermine their political project of Tamil self-determination. Much less has been written about the on-going political transformations within the LTTE. This is surprising and unfortunate, especially since the LTTE is involved in a state building project which may also yield a transformation of the movement itself. The overall purpose of the present article is to address this knowledge gap in regard to the emerging state in North-East Sri Lanka. Based on interviews with the leadership of key LTTE institutions,2 the following sections examine the process of state formation in LTTE-controlled areas, with an emphasis on the functions that are being served and the forms of governance that are embedded in the new state institutions.


The LTTE state structure
The Liberation Tigers of Tamil Eelam have for more than two decades sought to deliver self-government for the Tamil nation and homeland (Tamil Eelam) through armed struggle interspersed with ceasefires and peace negotiations (Balasingham 2004, Swamy 2003). Since 2002, in the context of the 5th peace process,3 there has been a partial shift from military to political means, with a prominent position for the LTTE Political Wing and a comprehensive state apparatus emerging in LTTE-controlled areas. Through a series of military victories in the late 1990s, LTTE had brought extensive areas under its control and created a certain military parity of status with the Government of Sri Lanka (Balasingham 2004, Uyangoda and Perera 2003). Thus, the third Eelam War (1995-2001)4 ended in a military deadlock which together with economic crisis, regime change and favourable international conditions led to a Ceasefire Agreement on 22 February 2002 and subsequent peace negotiations in 2002- 2003.
என்று மேலும் நிறையத் தகவல்களோடு தொடர்ந்து செல்கிறது கட்டுரை.

இறுதியில்,
Conclusion
Sri Lanka’s third Eelam War created a political-territorial division of the island with a resultant dual state structure in the North-East. In the context of the 2002 Ceasefire Agreement and based on earlier institutional experiments, the LTTE is currently engaged in a comprehensive process of state building within the areas they control. Within this emerging state apparatus there has been a strong focus on external and internal security issues, with an additional emphasis on social welfare and economic development. The dominant form of governance embedded in the LTTE state institutions is that of a strong and centralised state with few formal institutions for democratic representation, but there are also elements of partnership arrangements and institutional experiments that may serve as a basis for more democratic forms of representation and governance. This is contingent, however, on both a peaceful resolution of the current state of insecurity for Tamils and the LTTE, and on the facilitation and dynamics of pro-democracy forces within the LTTE and in Tamil society at large.

Acknowledgements
This research project has been supported by the Norwegian Research Council. The fieldwork in Kilinochchi was facilitated by LTTE Peace Secretariat. I am deeply grateful to the Peace Secretariat and especially to the Secretary General S. Puleedevan for their invaluable assistance. Mr. Yarlavan at the Peace Secretariat was relentless in his efforts to arrange interviews and facilitate my fieldwork in every possible way. In Oslo, Yogarajah Balasingham has been very helpful in arranging meetings with visiting delegations from North-East Sri Lanka. I am also grateful to the participants in a Nordic Workshop on “War and Peace in Sri Lanka” (Uppsala University, 26-27 January 2006) for valuable comments on an earlier draft. Needless to say, the interpretations and arguments contained in this article remain my sole responsibility.

என்று முடிகிறது.


முழுக்கட்டுரையும் படிக்க,
Building the Tamil Eelam State:

Labels: துயர் பகிர்தல், வரலாறு, வன்னி